Far Cry و انواع شرورانی که می‌تواند در آینده به کار بگیرد
بازی Far Cry 7 روزی منتشر خواهد شد. با توجه به اینکه ۳ سال از عرضه نسخه قبلی، یعنی Far Cry 6، گذشته است و معمولا ورودی‌های اصلی هر ۴ سال یک بار منتشر می‌شوند، می‌توان معرفی نسخه جدید را اجتناب‌ناپذیر دانست. بزرگ‌ترین شرورهای دنیای بازی ویدئویی را باید در فرنچایز Far Cry پیدا کرد و حالا زمانش فرا رسیده تا آنتاگونیست بازی بعدی، شخصیت متمایزی را به بازیکنان معرفی کند.
همه ما موافقیم که بازی Far Cry 3، انتظاراتمان را از این فرنچایز دوباره تعریف کرد. نویسندگی هنرمندانه و اجرای بی‌نظیر مایکل ماندو (Michael Mando) در نقش Vaas، باعث شد تا بازی مورد بحث به یکی از به‌یادماندنی‌ترین آثار دنیای بازی تبدیل شود. Pagan Min شرور شایسته‌ای از فرنچایز بود که او را در Far Cry 4 ملاقات کردیم و Far Cry 5 موفق شد تا فرمولی تازه از شخصیت آنتاگونیست را در قالب یک رهبر فرقه‌ای مسیحی ارائه دهد. در بازی Far Cry 6 هم شاهد Anton و Diego Castillo بودیم که علی‌رغم اسکرین‌تایم کمی که نسبت به پیشکسوتان خود داشتند، خوب ظاهر شدند.
دنیای Far Cry و الگوهای شرارت دست‌نخورده
فرنچایز Far Cry طیف متنوعی از افراد شرور را معرفی می‌کند؛ از قاتلان معتاد به مواد مخدر گرفته تا متعصبان ایدئولوژی‌های مختلف. خوشبختانه تاریخچه شرارت در ادبیات، فیلم و واقعیت، منبع موصقی از الگوهای مختلف شروران را در برگرفته است. Ubisoft به طور بالقوه می‌تواند به طیف وسیعی از شخصیت‌های شرور دسترسی داشته باشد.
در دنیای Far Cry، جایی که گردشگردی کنترل نشده و امپریالیسم فرهنگی حاکم است، ظهور یک سرمایه‌دار شرور می‌تواند مرزهای روایی جدیدی برای فرنچایز معین کند. این بازی با اقتباس از تاریخچه بزرگان تاریخی و فسلفه‌های اَین رند (Ayn Rand)، این پتانسیل را خواهد داشت تا در امپراطوری‌سازی و حکومت استبدادی کاوش بیشتری انجام دهد.
فرض کنید بازیکن، وارد سرزمینی شود که اخیرا توسط یک صنعتگر مستبد که تحت حمایت نیرویی مزدور قرار گرفته، تصرف شده است. این آنتاگونیست، برای ساخت یک کلان شهر، مناطق مسکونی را تخریب می‌کند و کار بیش از حد را به مردم عادی برای تحقق پروژه‌های رویایی خود تحمیل کرده است. منظره‌ای مملو از ساختمان‌های بلند و شگفتی‌های معماری را متصور شوید که در کنار بناهای یادبود این شخص، قرار گرفته‌اند. بازیکنان باید در چنین صحنه‌ای، تلاش کنند تا مناطق مختلف را دوباره پس بگیرند.
دقیقا می‌توان شخصیت اندرو رایان (Andrew Ryan) از بازی BioShock را یادآور شد که او هم به لحاظ شخصیت‌پردازی، از نوشته‌های اَین رند الهام گرفته است. باید گفت شخصیت اندرو، وقف زیبایی‌شناسی، تسلط و خودآگاهی شده بود و مجموعه‌ای غنی از مونولوگ‌های فلسفی سرگرم‌کننده را شکل داد. به همین صورت، عمق رابطه آنتاگونیست و محیطی که بر آن چیره شده، نمایان می‌شود.
آنتاگونیست Far Cry 7 می‌تواند یک شخص سنت‌گرای مجنون باشد
شرورهایی که به سنت مشخصی پایبند باشند و بازیکن را در تکاپوی مقابله با سنت و مدرنیته قرار دهند، در دنیای Far Cry حضور داشتند. حالا می‌توان با گسترش دیدگاه فلسفی و سیاسی که در نسخه شماره‌دار ششم پایه‌ریزی شد، بازیکن را وارد شبکه‌ای از معضلات اخلاقی کرد و تلاش او را بر اساس حفظ فرهنگ و میراث تاریخی سنجید. به عنوان یک فرد خارجی، دیدگاه بازیکن در طول روایت برای تشریح موضوعات پیچیده‌ای از این دست مورد بازبینی قرار می‌گیرد.
در چنین روایتی، این زمینه وجود خواهد داشت که دیدگاه بازیکن، دائما نسبت به شخصیت‌های مختلف تغییر پیدا کند. حتی می‌توان نسخه پنجم سری را به عنوان منبع الهامی در نظر گرفت و چندین شرور در جای جای داستان قرار داد و بازیکن را مجبور کرد تا نهایتا با فسلفه یکی از آن‌ها کنار بیاید و در مسیر مبهم وفاداری و ایدئولوژی به پیش‌روی بپردازد.
معرفی یک پادشاه کم سن و سال مستبد و مغلوب شدن بی‌گناهی در برابر قدرت
با سر زدن به تاریخچه پاشاهان کودک و تشنه به خون، تصور کنید که در دنیای Far Cry 7 قلمرویی نهادینه شود که سطلنت پادشاه کم سن و سال آن، در ظلم غرق شده است. در چنین حالتی، حاکمی به تصویر کشیده می‌شود که پیروانش او را خدا می‌دانند و قلمرو وی، ریشه در هوس جوانی دارد. بازیکن به مرور، مجبور می‌شود تا هر مورد عجیبی که در سلطنت این حاکم جوان بنا شده است را بپذیرد.
مهم نیست که ادامه راه فرنچایز Far Cry به تپه‌های زمرد ایرلند ختم شود یا مناطق پویای کره، در هر صورت آنتاگونیست بازی بعدی، آماده است تا بازیکنان را مجذوب خود کند. Ubisoft باید فضایی را خلق کند که در آن، آنتاگونیستی متشکل از جنون و جذابیت معرفی شود و به میراث این فرنچایز وفادار باقی بماند.