بهترین بازی های سری فاینال فانتزی | ۱۵ عنوان برتر

دنیای بازی

بهترین بازی های سری فاینال فانتزی: (که در زبان ژاپنی نیز با همین نام شناخته می‌شود) یکی از عجیب‌ترین مجموعه‌های باقدمت ویدیوگیمی ژاپنی است که با عرضه‌ی هر نسخه‌ی اصلی و فرعی و ریمیک و ریمستر، شاهد رقم امتیازات بالا و استقبال بی‌نظیر هواداران وفادار سری از آن بوده‌ایم. کمپانی اسکوئر انیکس با نبوغ بالای خود و شناخت اصول و چارچوب این مجموعه‌ی JRPG توانسته تا در طی بیش از ۳۰ سال، میراث‌دار دنیای سری باشد.

ما نیز در به سراغ رتبه بندی بازی های Final Fantasy رفته‌ایم که بیش از سایر عناوین فرعی در خاطر هواداران باقی مانده‌اند و هر یک به سهم خود توانسته‌ تا حرکت رو به جلوی فرنچایز را حفظ کنند؛ پس تلاش کنید تا با دیدن واژه‌ی ریمیک در لیست شگفت زده نشوید‍!

معیار ما برای داشتن یک رتبه‌بندی نزدیک به واقعیت، پیشگام بودن هر بازی در زمان عرضه‌ی خود از نظر توسعه‌ی گیم‌پلی، پایبندی درست و متعادل به المان‌های نقش‌آفرینی ژاپنی، داستان نویسی و شخصیت‌پردازی عمیق و پیچیده و البته ایجاد یک اتمسفر گیرا که متشکل از موسیقی متن، گرافیک بصری، صداپیشگی کاراکتر و دیگر موارد جزیی خواهد بود.

فهرست رتبه بندی بازی های Final Fantasy

بازی Final Fantasy II در مقام دومین بازی اصلی عرضه شده از سری، در عمل تلاش می‌کرد تا ایده‌های بزرگ‌تری را در خود جای دهد اما تازه در ابتدای راه سری بود و نمی‌توانست از بابت متعادل المان‌ها مخاطب را راضی نماید. از بزرگ‌ترین ایرادات بازی، سیستم سطح‌بندی گیج کننده بود که هرچند در آن، آمار شخصیت‌های حاضر در حزب (Party) شما از جمله HP و Magic افزایش پیدا می‌کرد و پویا جلوه نمی‌نمود اما در کل نتوانست تا به تعادل درستی دست پیدا کند و بازیکن را برای پایه‌ریزی اقدامات بعدی مطمئن سازد.

سیستم تراز کردن فاینال فانتزی ۲ از دیگر مشکلات اثر بود و به دلیل متعادل نبودن و حتی دقیق نبودن، بازیکن را دچار اشتباه می‌کرد. توانایی‌های کاراکتر بازی نه بر اساس امتیازات تجربه بلکه بر اساس تعداد دفعات استفاده از آن‌ها ارتقا پیدا می‌کردند. داستان بازی اما عظیم‌تر از قبل بود و می توانست تا بستر عمیق‌تری برای روایت جذاب‌تر ایجاد کند، با این حال، چندان شخصیت‌ها و سوژه‌های ماندگاری برای طرفداران سری به ارمغان نیاورد. با این حال، پورت ریمستر پیکسلی بازی اکنون در دسترس است و تجربه‌ی قابل قبول‌تر و متعادل‌تری در اختیار مخاطب قرار می‌دهد.

بی‌میلی به بخشش، مدت‌هاست که یک شکست انسانی قلمداد شده است. این طبیعت انسان است که گناه کند، اما شما گناه را با خشونت در پاسخ خشونت پاسخ می‌دهید. آیا این خودش گناه نیست؟

Emperor Mateus

در رتبه‌ی چهاردهم لیست بهترین بازی های فاینال فانتزی با یکی از نادیده گرفته شده‌ترین بازی‌های تاریخ فرنچایز روبرو هستیم، بازی فاینال فانتزی ۱۵! این اثر در زمان عرضه به دلیل اتمسفر خاص و مدرن شدن برخی از فرمول‌های همیشگی اثر مورد انتقاد قرار گرفت و به عنوان یک فاینال فانتزی وفادار شناخته نشد اما امروز این عقیده تغییر پیدا کرده و تعداد بازیکنان همزمان بیشتری مشغول به تجربه‌ی آن هستند. این بازی با بهره‌گیری از یک سیستم مبارزه‌ی قابل قبول و جذاب، موسیقی متن خاص، ماموریت‌های جانبی متنوع و سرگرم کننده و سایر موارد، به شدت ارزش تجربه شدن را دارد.

فضای سفرهای جاده‌ای خود یک موضوع تازه بود و در کنار آن، داستان جذاب نیز کمک شایانی به حفظ مخاطب می‌کرد. اما از سوی دیگر، روایت بد داستان موجب شده بود تا برخی نتوانند آن‌طور که باید با اثر ارتباط بگیرند و از سوی دیگر، نبردهای بدون اتخاذ استراتژی و محتوای محدود در زمان عرضه باعث شده تا بود ارزش تجربه‌ی اثر برای طرفداران سری کاهش پیدا کنند. البته عناصر RPG بازی بسیار قوی طراحی شده بودند. در نهایت، دستاورد این بازی، ریمیک فاینال فانتزی ۷ بود که تحسین بسیاری را برانگیخت. توصیه‌ی ما، تجربه‌ی این بازی خوش‌ساخت است؛ پس فریب حضور آن در رتبه‌ی چهاردهم بهترین بازی های فاینال فانتزی را نخورید!

در زمانی ناشناخته، تنها یک پیشگویی امید را در دل مردم زنده نگه می‌دارد: «وقتی تاریکی جهان را پوشاند، پادشاه نور خواهد آمد».

Prophecy in the Land of Eos

عنوان فاینال فانتزی ۱۳ در عصر مدرن فرنچایز، توسعه یافته و عرضه شد که نتوانست به انتظارات طرفداران را همچون قبل پاسخ درستی بدهد. در حالی که شاهد ادغام بیش از پیش عناصر نقش‌آفرینی و المان‌های ژانر نوبتی سری هستیم، یک سیستم مبارزه‌ی بسیار جذاب را می‌بینیم که می‌تواند مخاطبان قدیمی را راضی نماید. از جمله مواردی که مورد انتقاد طرفداران قرار می‌گرفت، روند بیش از پیش خطی اثر بود که چندان با المان‌های RPG تناسبی نداشت و لذت پیشروی را همچون سایر بازی‌های قبلی به مخاطب القا نمی‌نمود.

ناگفته نماند که در بخش هنری اثر نیز شاهد عملکرد ضد و نقیضی از سوی توسعه دهندگان بودیم؛ در حالی که داستان اثر تقریبا ضعیف و غیر قابل قبول بود و نمی‌توانست عمق خاصی پیش روی مخاطب قرار دهد و با کاراکترهایی بدون پردازش خاص روایت خود را پیش می‌برد و از سوی دیگر، شاهد زیاده‌روی در نمایش کات‌سین‌های سینمایی بودیم اما موسیقی متن همچون قبل بسیار جذاب از کار در آمده بود و می‌توانست تا کمی از بار ملال‌آور بازی بکاهد؛ گرافیک بصری بازی نیز مورد تحسین قرار گرفت و ستوده شد.

ناگفته نماند که گیم‌پلی بازی با سیستم جدید Paradigm (سیستمی که امکان تغییر نقش را به کاراکتر می‌داد) توانسته بود تا جذابیت خاصی به تجربه‌ی مخاطب از گیم‌پلی اثر بدهد.

خم شدن با باد، بهتر از ایستادن و شکستن است.

Yotsuyu goe Brutus

شاید عجیب نباشد که با توجه به پیشرفت روزافزون فرنچایز در مسیر منحصر به فرد خود، امروز بازی نخست Final Fantasy را نزدیک به یک شوخی بدانیم؛ اما معیار ما همچنان توجه به سطح خلاقیت و جابجایی مرزهای سرگرمی است که بازی اول سری خود را تا حد زیادی ثابت می‌کند. عنوان نخست در واکنش به موفقیت سری Dragon Quest ساخته شد و در زمان عرضه برای اولین بار با انبوهی از اصطلاحات سخت ژانر JRPG مخاطب را با خود همراه ساخت که باعث می‌شد مخاطب ارتباط ملموسی با اثر برقرار نکند.

بازی نخست اما پایه‌گذار مواردی بود که فرنچایز با تکیه بر آن‌ها پیشرفت کرد و هر روز به محبوبیت جهانی بیشتری نزدیک شد؛ سیستم مبارزات و المان‌های نوبتی در کنار قابلیت‌های قابل توجه شخصی‌سازی اعضای پارتی و البته وجود چهار کلاس متفاوت برای انتخاب از جمله امتیازات مثبت این اثر بود. بماند که داستان Final Fantasy در اوج سادگی خود عالی عمل کرد و با معرفی کاراکترهای ملموس و روایت درست داستان توانست تا داستان قابل قبول را جزو ریشه‌های مجموعه قرار دهد. در نهایت، Final Fantasy در زمان خود جلوتر از ترندهای صنعت بازی‌سازی بود و امروز یک بازی خوب به شمار می‌رود.

من، گارلند! همه شما را خواهم کشت!

Garland

اثر فاینال فانتزی ۳ توانست تا تکامل قابل توجهی به نسبت به بازی دوم داشته باشد. سیستم نبرد توانست تا با یک آپگرید قابل توجه به سطح پایه‌گذار مکانیک‌های نبردهای نوبتی بازی‌های امروزی دست پیدا کند و منبع الهامی برای سایر بازی‌ها باشد؛ مکانیک‌ها ویژه این سیستم، توانایی‌ها، کلاس‌ها و سایر موارد از جمله چیزهایی بودند که به خوبی ارتقا داده شدند.

سیستم تعویض کلاس در این بازی به خوبی مطرح شد و توانست تا پویایی بیشتری به تجربه‌ی مخاطب بدهد. پازل‌های طراحی شده مورد قبول واقع شدند و تجربه‌ی درگیر کننده‌ای در اختیار مخاطب قرار می‌دادند. اما همچنان چیزی که طرفداران سری را آزار می‌داد، داستان بد اثر بود که عمق نداشت و نمی‌توانست تا با بازیکن ارتباط بگیرد.

تاریکی و روشنایی؛ هیچ‌یک بدون دیگری وجود ندارد.

Warrior of Darkness

داستان متوسط، گیم‌پلی عالی در میان عناوین دوران کلاسیک فرنچایز، سیستم Job و مهارت‌ها، همگی در یک خط پیشرفت‌های بازی پنجم سری محسوب می‌شدند. پیش از رسیدن به بازی درخشان Final Fantasy 4 می‌بایست از سیستم کلاس‌بندی راضی‌کننده اثر بگوییم که به خوبی، تعادل و پویایی را در تجربه‌ی بازیکن ایجاد می‌کرد و از سوی دیگر، هر بازیکن می‌توانست تا با ترکیب مهارت‌های هر Job یک تجربه‌ی منحصر به فرد از بازی برای خود رقم بزند.

چالش و دشواری نبرد با دشمنان نیز متعادل بود و بازیکن را به خوبی سرگرم می‌کرد. اما در مجموع باید بگوییم که بازی Final Fantasy 5 یک بازی تقریبا یک‌بار مصرف است که چندان در خاطره‌ها نمانده است. تجربه‌ی بازی دهم از لیست رتبه بندی بازی های Final Fantasy، اکنون از طریق ریمستر پیکسلی سری امکان‌پذیر است.

وقت آن رسیده که درون شما، روشنایی روز را ببیند!

Exdeath

با ورود به بخش دوم لیست، باید از بازی فاینال فانتزی ۱۶ بگوییم که در اوج تبلیغات برای پلی استیشن ۵ عرضه شد و اکنون پورت PC آن در حال توسعه است. سیستم نبرد بازی به طور رسمی به سیستم اکشن همزمان بدل شد و حتی شاهد استخدام طراح نبردهای سری Devil May Cry نیز بودیم. عناصر JRPG به کمرنگ‌ترین نقش خود در یک عنوان فاینال فانتزی رسیدند. علی‌رغم داستان جذاب بازی اما شاهد یک روایت تقریبا خسته‌ کننده و جسته و گریخته بودیم که لذت فهم داستان را از بین می‌برد.

گرافیک بصری بازی نیز به طور جذابی طراحی شده و طراحی نیمه‌ جهان باز نقشه نیز همچنان امکان کاوش و نبرد با سایر دشمنان و دستیابی به متریال مورد نیاز را فراهم می‌ساخت. اما در مجموع، باید بدانیم که فاینال فانتزی ۱۶ یکی از دورشده‌ترین بازی‌های سری از ریشه‌های خود است که بخش مهمی از آن در کمرنگ شدن المان‌های JRPG و روایت ضعیف داستان خلاصه می‌شود و در این لیست، نمی‌توان جایگاهی بهتر برای آن متصور شد.

نه برای یک مرگ خوب، بلکه برای یک زندگی بهتر باید بجنگیم.

Cid

همان‌طور که در توضیحات عنوان فاینال فانتزی ۵ به آن اشاره داشتیم، بازی فاینال فانتزی ۴ پایه‌گذار پیشرفت‌های جذاب‌تر و بیشتری بود که در بازی‌های بعدی نیز از آن بهره گرفته شد. معرفی سیستم نبردهای همزمان (یا همان ATB – Active Time Battle) برای اولین‌ بار در تاریخ سری، داستان پر از پیچ و خم و قوس‌های جذاب به همراه کاراکترهای ملموس که روایت داستان بازی بر اساس تکیه بر آن‌ها صورت گرفته بود، از جمله موارد مثبت سری محسوب می‌شدند که به تکامل بیش از پیش فرنچایز کمک کردند.

ناگفته نماند که داستان عنوان چهارم جنبه‌ی تاریک‌تری داشت و شامل وقایع دارک‌تری می‌شد. البته برخی نسبت به تجربه‌ی تقریبا خطی اثر انتقاد کرده بودند اما در کل، گیم‌پلی اثر به همراه روند پیشروی و وجود محتواهای جانبی می‌توانست بازیکنان را راضی نگه دارد. جهش گرافیک بصری بازی از مدل هشت بیتی به ۱۶ بیتی از جمله نکات ویژه‌ی این بازی محسوب می‌شود که توانسته بود تا گرافیک هنری بازی را زیباتر و البته چشم‌نوازتر از همیشه به نمایش بگذارد.

بدن ما فانی است، این روح است که زنده می‌ماند

Zemus

رتبه بندی بازی های Final Fantasy: فاینال فانتزی ۷ ریمیک یک تلاش بسیار پخته و کم‌نقص از سوی کمپانی اسکوئر انیکس بود که تلاش می‌کرد تا یکی از عجیب و غریب‌ترین و البته دیوانه‌وارترین بازی‌های فرنچایز را وارد یک سبک و فرمول مدرن کند و البته از پایبندی به ریشه‌ها صرف نظر نکند. سیستم نبردهای اکشن به جذابیت دوچندانی این ریمیک کمک کرده بود که باعث می‌شد تا اکشن بازی نسبت به نسخه‌ی اصلی، تحول قابل توجهی را تجربه کند. کمپین داستانی اما این‌بار دارک‌تر از قبل شده بود و ما شاهد وقایع بسیار جدی‌تری در شهر خاص Midgar شاهد باشیم و البته روایت بازی به شکلی پیوسته و جذاب و کم‌نقص صورت می‌گرفت.

صحبت از شهر Midgar شد، باید بگوییم بازآفرینی بصری این شهر به زیباترین شکل ممکن صورت گرفته که بیش از هر زمان دیگر، احساس ترس و هراس از سیاست‌های آنتاگونیست را در ما پرورش می‌دهد و یک جهان گسترش یافته پیش روی ما می‌گذارد. نکته‌ی مثبت اثر که نگرانی طرفداران وفادار سری را تا حد زیادی برطرف می‌نمود، پایبندی به المان‌های کلاسیک RPG سری بود که با بازآفرینی آن‌ها به وفادارانه‌ترین شکل ممکن، همچنان یک فاینال فانتزی پیش روی مخاطب قرار می‌داد. ناگفته نماند که قسمت دوم این ریمیک با نام Rebirth در سال آینده‌ی میلادی به طور انحصاری برای پلی استیشن ۵ عرضه خواهد شد.

انسان درستکاری که به یک اهریمن بزرگ خدمت می‌کند، بی‌گناه نیست.

Barret Wallace

خب باید بگوییم که احتمالا بحث برانگیزترین انتخاب ما در این لیست، حضور بازی فاینال فانتزی ۸ در رده‌ی ششم است. این بازی در اغلب جنبه‌ها تلاش کرده بود تا از شرایط سنتی فرنچایز دور شود و خود را به عنوان یک تجربه‌ی کاملا منحصر به فرد، مطرح کند. از داستان Sci-Fi آن گرفته تا دوری از عناصر سنتی سری از جمله تراز کردن و معرفی بازی با یک شرایط جدید برای بهبود آمار کاراکتر و اعضای Party او و سایر موارد، همگی تنها بخشی از تغییرات عظیم توسعه دهندگان بودند. از حق نگذریم اما سیستم Junctions عمق بسیار زیادی به گیم پلی داده بود و به اضافه، محتوای جانبی نیز به خوبی بازیکن را سرگرم می‌نمود.

سیستم مبارزات همچنان بهبود قابل توجهی به خود دیده بود اما وابستگی ارتقای آمار کاراکترها به جادو و Summon و مهارت‌های ویژه و وابستگی کمتر به ارتقای سطح و تجهیزات باعث می‌شد تا همه‌ی مخاطبان قدیمی نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. امتیاز حمله و دفاع بازیکن نیز بر اساس طلسم‌هایی بود که در اختیار هر بازیکن قرار گرفته بود. اما در نهایت، هر چه که باشد یک فاینال فانتزی واقعی پیش روی شماست که تنها جرمش، عرضه شدن پس از عنوان درخشان فاینال فانتزی ۷ بود و نتوانست تا با مخاطبان خود، آن‌چنان که باید ارتباط بگیرد.

درست و غلط، چیزهایی نیستند که ما را از دشمنانمان جدا سازند. این اختلاف در دیدگاه‌های ماست که ما را از یکدیگر جدا می‌سازد. دو طرف، یکدیگر را مقصر می‌دانند. هیچ جنبه‌ی خوب یا بدی وجود ندارد، فقط دوطرف دارای دیدگاه‌های متفاوت هستند.

Squall

فاینال فانتزی ۱۲ که بازسازی آن که اکنون با عنوان The Zodiac Age برای کامپیوترهای شخصی، کنسول‌های نسل هشتم و نینتندو سوییچ در دسترس است، یک تجربه‌ی کم‌نقص را در اختیار طرفداران قدیمی سری قرار می‌دهد. سیستم عمیق نبرد که در کنار جنبه‌ی اکشن خود با مکانیک‌های تکامل یافته یک تجربه‌ی تاکتیکی را به نمایش می‌گذارد، سیستم نمادین Job و البته سیستم محبوب و خلاقانه Gambit که برای اولین بار امکان بررسی رفتار و عملکرد پارتی خود را ایجاد می‌کرد و به نوعی یک AI Trust محسوب می‌شد از جمله نکات مثبت این بازی هستند. به واقع، فاینال فانتزی ۱۲ از زمان خود بسیار جلوتر بود و بر تفکر عمیق توسعه دهندگان خود صحه می‌گذارد.

اتمسفر بازی با موسیقی متن بی‌نظیر خود و همچنین گرافیک بصری بسیار چشم‌نواز کاملا مخاطب را به سوی خود می‌کشاند و البته محیط‌های بزرگ اثر برای کاوش نیز به غوطه‌ور کردن بازیکن در این اتمسفر خاص، کمک شایانی می‌کند. ما در این لیست، تجربه‌ی دوازدهمین بازی سری را به شدت توصیه می‌کنیم.

اگر می‌توانستم فقط ترس و وحشت جنگ را از یک نفر دور کنم آن‌گاه هر شرمی را تحمل می‌کردم، با افتخار تحمل می‌کردم.

Basch

در رتبه‌ی چهارم از لیست ما، باید به بازی فاینال فانتزی ۹ اشاره کنیم که به عنوان یکی از خاطره‌انگیزترین عناوین سری برای طرفداران قدیمی شناخته می‌شود. مبارزات بهبود یافته‌ی سری به اضافه‌ی یک داستان بسیار جذاب توام با دستمایه‌های طنز که شامل کاراکترهای دوست داشتنی نیز بود توانسته تا به خوبی بازیکنان را جذب خود کند. طراحی بصری اثر نیز مورد ستایش قرار گرفت و موسیقی متن مانند قبل، مسحور کننده و جذاب بود و می‌توانست تا به غوطه‌ور شدن اتمسفر سری کمک کند.

سیستم‌های ارتقا و پیشرفت بازی در کنار آزادی عمل در دستیابی به تجهیزات و سلاح‌ها و البته سیستم توانایی‌، از جمله نقاط مثبتی بود که همچنان در ذهن هواداران باقی مانده است. هر چند که مدت‌ زمان طولانی بارگذاری بازی روی کنسول پلی استیشن ۱ در کنار نبود جنبه‌ی کاوش در محیط همچون عناوین قبل و همچنین فقدان محتواهای جانبی باعث شده بود تا اندکی طرفداران را ناراضی کند اما در کل، باید از این بازی به عنوان یکی از فوق‌العاده‌ترین عناوین سری یاد کرد.

به من یاد دادی زندگی برای همیشه وجود نخواهد داشت. پس باید به یکدیگر کمک کنیم و زندگی را زندگی کنیم.

Vivi Ornitier

درست زمانی که بازیکنان غربی و شرقی به سری فاینال فانتزی روی خوش نشان دادند، زمان عرضه‌ی بازی فاینال فانتزی ۷ بود که در عمل، به یکی از مورد ارجاع‌ترین عناوین داستانی شرقی تبدیل شد. عنوانی که در زمینه‌ی داستان و فضای اتسمفریک خود جلوتر از ترند‌های روز صنعت بازی‌سازی بود و توانست تا نشان دهد حتی با وجود یک گیم‌پلی تقریبا معمولی و بدون پیشرفت خاص می‌توان مخاطب بین‌المللی را مسحور فضای شهر Midgar و البته کاراکترهای خاص و منحصر به فرد خود کرد.

گرافیک سه‌بعدی اثر به خوبی توانسته بود تا تلاش‌های تیم بصری را به ثمر بنشاند و از سوی دیگر، سیستم مبارزات اکشن و بی‌درنگ که بهبود خوبی پیدا کرد و سیستم Materia که باعث می‌شد تا بازیکن برای استفاده از منابع خود استراتژی‌های درستی اتخاذ کند؛ موسیقی متن بی‌نظیر اثر که توسط Nobuo Uematsu ساخته شد از جمله امتیازات مثبت این بازی بود. بد نیست بدانید که وسعت این بازی به حدی بالاست که امروز، کمپانی اسکوئر انیکس تصمیم گرفته تا یک ریمیک سه‌ قسمتی برای آن ترتیب دهد و حتی در دوران کلاسیک آن شاهد بیشترین تعداد پیش‌درآمد و دنباله برای آن بوده‌ایم که یک آمار ویژه محسوب می‌شود.

چطور امکان دارد در خاطره‌ی چنین موجودی، معنا و مفهومی وجود داشته باشد؟ آنچه که به شما نشان دادم واقعیت است. چیزی که به خاطر دارید، چیزی جز توهم نیست.

Sephiroth

بهترین بازی های سری فاینال فانتزی: و اما فاینال فانتزی ۱۰! احتمالا این عنوان در کشور ما جزو خاطره‌انگیزترین بازی‌ها و نقطه‌ی شروع آشنایی بسیاری با این سری نقش‌آفرینی بوده باشد. صداپیشگی جذاب کاراکترها باعث شد تا جنس ارتباط بازیکن با شخصیت‌ها تفاوت پیدا کند و بیش از هر زمان دیگر، شاهد یک ایفای نقش جالب از سوی هر کاراکتر باشیم. دنیای فانتزی و تخیلی Spira اثر اما این‌بار نسبت به جهان عملی‌-تخیلی بازی هشتم ملموس‌تر شده و از اغراق کمتری برخوردار بود.

دانجن‌های پازل، سیستم سطح‌بندی و تراز کردن به اضافه‌ی کات‌سین‌های باکیفیت از جمله نقاط مثبت این بازی هستند که در کنار موسیقی متن خاص Nobuo Uematsu رنگ خاصی به خود گرفته‌اند. ناگفته نماند که بازی فاینال فانتزی ۱۰ به عنوان یک حسن ختام بر دوران کلاسیک سری شناخته می‌شود تا تیم ایده‌پرداز فرنچایز را برای ادامه‌ی مسیر، مجاب به پیاده‌سازی ایده‌های جدیدی کند.

حال! چنین است! اکنون زمان انتخاب است! یا بمیر و عاری از درد باش، یا زندگی کن و با اندوهت مبارزه کن! اکنون زمان شکل دادن به داستان‌های خود است! سرنوشت شما در دستان خودتان است!

Auron

رتبه بندی بازی های Final Fantasy: اخیرا در طی اظهاراتی که از سران کمپانی اسکوئر انیکس شنیدیم، ساخت بازسازی عنوان درخشان فاینال فانتزی ۶ بیش از هر زمان دیگر در ذهن توسعه دهندگان قرار گرفته که اگر چنین رخ دهد با یکی از خاطره‌انگیزترین ریمیک‌های تاریخ روبرو خواهیم شد. داستان بازی با قوس‌های شخصیتی‌ای که برای هر کاراکتر در نظر گرفته بود، Kefka Palazzo شرور کم نقص و بی‌نظیر سری که نه‌تنها به عنوان یک مترسک و یک کاراکتر تزیینی بلکه در جایگاه عمیق‌ترین شرورهای سری قرار دارد مسیر روایت داستان را به خوبی شکل داده بود و هراس مخاطب از روبرو شدن با او را افزایش می‌داد.

حضور کاراکترهای متعدد در کنار تعدد بالای NPCها پویایی خاصی به بازی داده بود و از سوی دیگر، امکان شخصی‌سازی عمیق کاراکترها بازیکن را مجاب به تجربه‌ی اثر می‌کرد. جنبه‌ی جستجو و کاوش دنیای اثر از دیگر نقاط قوت آن بود و البته گیم‌پلی بهبود یافته و کم‌نقص اثر، سرگرم کننده بازی را در اوج خود قرار می‌داد. اتمسفر آخرالزمانی بازی همچنان یک شاهکار بی‌عیب بود که حضور داستان و شکل شخصیت‌پردازی کاراکترها را به خوبی توجیه می‌کرد و موسیقی متن عالی، وظیفه‌ی غوطه‌ور کردن آن را به بهترین شکل ممکن انجام داده بود.

در نهایت، رتبه‌ی نخست لیست ما با قاطعیت به بهترین بازی Final Fantasy یعنی فاینال فانتزی ۶ تعلق می‌گیرد تا به خوبی، روزهای خوش فرنچایز را یادآوری نماید.

چرا می‌سازی، می‌دانی که نابودی اجتناب ناپذیر است؟ چرا آرزوی زندگی کردن داری، می‌فهمی که همه‌چیز باید بمیرد؟ می‌دانی که هیچ‌کدام از این حرف‌ها [ساختن، زندگی کردن] اهمیتی ندارند؟ زندگی. رویاها. امید. از کجا آمده‌اند؟ به کجا می‌روند؟ چه چیزهای بی‌معنی‌ای…

Kefka

نظر شما چیست؟ به نظر شما، رده‌بندی دیگری می‌توان از بهترین بازی های سری فاینال فانتزی انجام داد؟ جای کدام عناوین در میان بهترین بازی ها در این لیست خالی بود؟ نظرات خود را با در میان بگذارید.