دل نوشتههای یک گیمر خسته؛ بازیهای Co-op که از تجربه آنها سیر نخواهید شد!

با سلام خدمت گیمفاییهای عزیز و گل، امیدوارم تنتون سلامت، لبتون خندون و جیبتون پر پول باشه. با قسمت جدید دل نوشتههای یک گیمر خسته در خدمت شما عزیزان هستیم.
بازیای کواپ و چند نفره، که بهمون اجازه میدن با دوستان و عزیزانمون ماجراجویی کنیم، پیشروی کنیم و خاطرات و لحظات جذابی خلق کنیم، یکی از بزرگترین جذابیتای دنیای گیم به شمار میان. توی این مقاله، به یک سری از جذابترین و دلچسبترین بازیای Co-op پرداختیم.
دوستان اگر شما هم اثر کواپ جذابی رو مد نظر دارین که میتونست توی لیست باشه، حتما توی کامنتا اشاره کنین تا هم من و هم دوستان دیگه هم بهرهمند بشن!
مهمترین چیز برای بازی کواپ، داشتن دوست یا رفیقیه که بتونین باهاش بازی کنین، اگه همبازی خاصی ندارین ولی کلی بازی کواپ هست که بخواین تجربه کنین، کامنتای همین مقاله میتونه جای خوبی برای پیدا کردن همراه برای بازیای دلچسب کواپ باشه! خدا رو چه دیدین، شاید چهار روز دیگه نشستیم با هم بازی کردیم!
Wo long Fallen Dynasty
یکی از بزرگترین افسوسای من به شخصه، این بوده که بازیای سولز لایک و هاردکور، هیچوقت کواپ درست و حسابی نداشتن و معمولا بخش کواپ این بازیا، به زدن باسفایتها خلاصه میشه و موقع کاوش، گردش و مبارزات و کارای دیگه، نمیشه بازی رو به صورت کواپ تجربه کرد. اما وو لانگ، تنها استثناء تو این زمینه به شمار میاد که به جرات میگم بهترین تجربهی کواپ بازیای سولز لایک تا امروزه؛ چون کاملترین تجربهی کواپ هم محسوب میشه. به غیر از مرحلهی اول، تک تک مراحل اصلی و فرعی و بخشهای بازی رو میشه به صورت کواپ تجربه کرد و مهمتر از همه، خبری از پیشرفت اختصاصی برای Host نیست و پیشرفت برای تموم پلیرها سیو میشه! من یک بار به واسطهی گیمفا و به خاطر نقد و بررسی وو لانگ و یک بار هم به لطف گیم پس، بازی رو به صورت کواپ تموم کردم و از ثانیه ثانیش لذت بردم. اگه دنبال تجربهای متفاوت از کواپ میگردین و خصوصا اگه گیم پس دارین و کسی هم دارین که بتونین باهاش وو لانگ رو تجربه کنین، یه ثانیه هم صبر نکنین و همین امروز بازی رو بزنین زیر دانلود.
Overcooked All you can eat
یه سری بازیا هستن که نه اسم و رسم خاصی دارن و نه هیچوقت اسمشون رو این طرف و اون طرف میشنویم، اما فوقالعاده جذاب و متفاوتن. سری Overcooked که دوتا نسخهی اصلی و ده تا دی ال سی مختلف داره، دقیقا یکی از همین بازیاست. بازیای که کل تجربش حول محور آماده سازی غذا و تحویل غذا در حین دست و پنجه نرم کردن با محدودیت زمان، موانع محیطی و موارد اینجوریه.
از مراحل کنار آتشفشان گرفته تا کهکشان و قطب جنوب و مدرسه جادوگرها، بازی Overcooked این قدر توی بخش طراحی مراحل متنوع و جذاب عمل میکنه که ثانیه ثانیه بازی برای شما و دوستانتون قطعا لذت بخش میشه.
واقعا نمیتونم لذت و هیجانی که وقت آماده کردن سفارشات، سوختن غذا، عبور از موانع و همکاری براتون اتفاق میوفته رو به خوبی توصیف کنم. هر چقدر هم تعداد پلیرها بیشتر باشه، هیجان، هرج و مرج و جیغ و فریاد شما هم به همون نسبت بیشتر میشه! اگه نسخهی All you can eat رو روی پلتفرم دلخواهتون تهیه کنین، حدود ۱۲۰ مرحلهی جذاب و متنوع رو میتونین تجربه کنین و کلی خاطره و لحظات شاد و به یاد موندنی رو با دوستان و عزیزانتون، خلق کنین.
تا یادم نرفته این نکته رو هم بگم که بخش Versus بازی، اون هم در حالت دو در مقابل دو، یکی از لذتبخشترین و جذابترین بخشهای رقابتی ممکن توی تاریخ ویدیو گیمه! البته که نیاز دارین سه تا دوست داشته باشین و شرایط هم مهیا باشه!
Sniper Elite
کلمهی معمولی، کاملا فرنچایز Sniper Elite رو توصیف میکنه. سری Sniper Elite نه اونقدر فوقالعاده و عالیه که بخوایم ازش به عنوان یه بازی ماندگار یاد کنیم و نه اونقدر ضعیفه که نشه به بقیه پیشنهادش کرد. اما یکی از کارایی که میشه به واسطهی اون لذت و جذابیت بازی رو چند پله برد بالا، تجربهی بازی به صورت کواپ دو نفرس. چه بخواین مخفی کاری و سوسکی بازی کنین و Objectiveها رو کامل کنین و چه بخواین مثل من دیوونه بازی در بیارین و جهنم به پا کنین، تجربهی سری Sniper Elite، خصوصا نسخههای چهار و پنج فوقالعاده است به صورت کواپ. حتی اگه زیاد بازی هدف نباشه و صرفا بخواین با رفیقتون گپ بزنین و صحبت کنین هم تجربهی بازی جذاب و شیرینه و اون وسط یسری نازی رو هم هدشات میکنین و بحثای فلسفیتون رو هم پیش میبرین!
خوشبختانه نسخهی پنجم اسنایپر الیت هم روی گیم پس و هم روی پلاس اکسترا در دسترسه و اگه به هر دلیلی تا حالا تجربش نکردین و شرایط بازی به صورت کواپ رو دارین، از دستش ندین که یه تجربهی عجیب و غریب براتون رقم میخوره!
Resident Evil 5 و Resident Evil 6
سالهاست که این دو نسخهی سری ایول، خصوصا نسخهی شیشم، کلی منتقد دارن و کلی هیت میگیرن و مورد عنایت الفاظ طرفدارای سری قرار میگیرن! اما حقیقت اینه که جفت این بازیا و خصوصا نسخهی شیشم، یه تجربهی خیلی مناسب و جذاب رو ارائه میدادن و هنوز هم میدن! همین چند ماه پیش بود که دوباره هم نسخهی پنجم و هم شیشم رو دوباره کواپ تجربه کردم و کلی هم لذت بردم (اونم با نویسندهی شماره یک ژانر وحشت گیمفا که خوب میشناسینش!).
۲۰ ساعت گیمپلی داستانی، اون هم کاملا کواپ، واقعا چیزیه که حتی ۲۰۲۳ هم به زور پیدا میشه! درسته که نه نسخهی پنجم و نه شیشم رو نمیشه آثار عالی و فوقالعادهای دونست، اما حتی تجربهی بازیای معمولی یا خوب، به صورت کواپ فوقالعاده لذت بخش میشن! خصوصا بازیای مثل Resident Evil 5 و Resident Evil 6 که به لطف درجه سختی متفاوت میشه حتی بیشتر از یه بار هم تجربه کرد و لذت برد! تازه مود Mercenaries رو هم فراموش نکنین!
خلاصه اگه یه رفیق دارین که کلی صحبت نگفته بینتون هست، این دوتا نسخهی Resident Evil هم فوقالعاده برای گپ و گیمینگ همزمان مناسبه! از من گفتن بود!
Remnant و Remnant 2
دارک سولز با سلاح، به اضافهی درجه سختی و کواپ کامل، دیگه چی از یه بازی ویدیویی میخواین؟ سری Remnant واقعا از اون آثاریه که شاید لزوما همه پسند نباشه، اما اونایی که اهل کواپ و سولز لایک هستن، دیوونش میشن! ساختار تصادفی و روگ لایک، دهها باس مختلف و متنوع، امکان ساخت کلی Build و کلاس مبارزاتی مختلف، راز و رمزای زیاد، کاوش و اکتشاف طولانی مدت و کلی نکتهی مثبت دیگه، فقط بخشی از جذابیتای سری Remnant به شمار میان! به خاطر ساختار متفاوت و حالت چالش برانگیز بازی، این دوتا نسخه میتونه به مدت خیلی طولانی شما و دوستانتون رو سرگرم کنه و کلی لحظات جذاب و به یاد ماندنی براتون خلق کنه.
Borderlands
سری Borderlands اونقدر فکر نکنم نیاز به توضیح خاصی داشته باشه. یه فرنچایز با سابقه با کلی نسخهی اصلی و فرعی که همشون چندتا اصل اساسی رو رعایت میکنن. المانهای نقشآفرینی، کواپ جذاب، لوت و پاداش فوقالعاده و Questهای عجیب و کمدی! سری Borderlands و خصوصا نسخهی دوم و سوم، از اون بازیایی هستن که باید با دوستاتون تجربه کنین و در عین حال زیاد به صورت جدی و سختگیرانه بهش نگاه نکنین. دیوونه بازی در بیارین، لوت Legendary بگیرین، مراحل عجیب بازی رو انجام بدین و سی چهل ساعت پر از آشوب و هرج و مرج زو تجربه کنین! نسخهی فرعی Tiny Tina’s Wonderlands رو هم راستی از دست ندین!
Don’t Starve together
بازی مورد علاقهی من تو سبک Survival، همین Don’t Starve together که بالای ۶۰۰ ساعت روی پلتفرمای مختلف تجربش کردم. بر خلاف بازیای مشابه مثل Minecraft که تمرکز اصلی روی خلاقیته و خطرات بازی اونقدر جدی و مرگبار نیستن، Don’t Starve together فوقالعاده چالش برانگیزه و مدام خطرات جدیدی جلوی شما قرار میده. همین مسئله باعث شده خیلیا نتونن به راحتی باهاش ارتباط برقرار کنن و از تجربهی بازی دست میکشن.
اما اگه حوصله به خرج بدین، با مکانیزمای بازی آشنا بشین و یکم بازی رو یاد بگیرین، یکی از لذتبخشترین بازیای زندگیتون رو میتونین تجربه کنین. یه دنیای مرموز و پر از موجودات مختلف، آیتمهای مختلف و ماجراجوییهای مختلف. تجربهی انفرادی بازی البته اصلا به گرد پای تجربهی کواپ نمیرسه و خود من هیچوقت تنهایی این بازی رو تجربه نکردم و نمیکنم. اما اگه یه نفر یا بیشتر همراهتون باشه، یک دنیا ماجراجویی، لذت و هیجان در انتظارتونه!
Minecraft
دیگه طبیعتا نباید کلی پاراگراف برای Minecraft توضیحات بنویسم و تلاش کنم قانعتون کنم تا بازی رو تجربه کنین! درسته که یه سری افراد به هر دلیلی ممکنه با این بازی زیاد ارتباط برقرار نکنن، اما Minecraft یه جادوی عجیب داره که میتونه واقعا آدم رو جذب کنه و صدها ساعت به خودش مشغول کنه! آزادی عمل خارقالعادهی بازی، یکی از مهمترین عواملیه که میتونه شما رو به تجربهی بازی ترغیب کنه. به شخصه در حد سی چهل ساعت بیشتر این اثر رو تجربه نکردم، اما به راحتی میتونم به بقیه پیشنهاد بدم که با دوستان تجربه کنن و لذت ببرن. بر خلاف اثری مثل Don’t Starve، بازی Minecraft تجربهای به شدت راحتتر، آرومتر و بخشندهتر به شمار میاد و برای صحبتهای طولانی هم فوقالعاده جوابه!